Hoi, hier een verslag van mijn reis naar Kroatië! Samen met mijn ouders en broertje ging ik in de zomervakantie bijna 3 weken naar de kust van Kroatië!
Sinds twee jaar hebben we een grote boot waarmee we op vakantie graag gaan varen. We wilden naar een plek met mooi weer een water waar we veel konden varen en al snel besloten we naar Kroatië te gaan!
De tweede en derde week gingen we naar het plaatsje Rabac. Dit ligt in het bovenste deel van Kroatië.
Maandag 17 juli Maandag was een bijzondere dag. We gingen van het eiland Krk naar een camping in het plaatsje Rabac maar in plaats van met z’n vieren met de auto en trailer + boot te gaan gingen mijn moeder en ik samen met de auto+ trailer. Mijn vader en broertje gingen namelijk met de boot, over zee, naar Rabac! Dat was zo’n 100 kilometer varen over de soms best wel ruige zee. Het rijden met de trailer deed ik en dat ging gelukkig allemaal goed. Helaas hadden we wel per ongeluk de route langs de kust gekozen waardoor we door de bergen moesten en vaak door tegenliggers werden afgesneden in de bochten. Eenmaal aangekomen op de camping kregen we de sleutel voor ons huisje en niet veel later kwamen Marijn en mijn vader aan met de boot! ’s Middags zwommen en voeren we nog wat en ’s avonds na het eten maakten we nog een avondvaart. Helaas liet mijn moeder haar telefoon vanaf de boot in de zee vallen. Hij viel zo’n 4 meter onder water maar mijn vader dook erachteraan en kon hem nog net opduiken. ’s Avonds legden we hem in wat rijst maar er was weinig hoop dat hij het nog zou doen.
Dinsdag 18 juli ’s Ochtends gingen mijn ouders maar een gsm-shop in het plaatsje Cabin om te kijken of het nog mogelijk was de telefoon te repareren. Ondertussen gingen Marijn en ik samen varen en snorkelen. Voor onze boot heb je een vaarbewijs nodig die je vanaf je 18e mag halen. Voordat we op vakantie gingen heb ik die gehaald en dat kwam nu goed uit want we konden samen op pad! Nadat mijn ouders de telefoon weer ophaalden bij de winkel en erachter kwamen dat hij helemaal kapot was maakten we met z’n allen nog een vaartocht naar een baai vlakbij de camping waar je mooi kon snorkelen. Het snorkelen in Kroatië is heel bijzonder, het water is ontzettend helder en je kunt veel vissen zien! ’s Avonds voeren we nog een stukje en gingen we op onze band achter de boot. We moesten een snorkel op want door het zoute water in je gezicht kon je niks meer zien!
Woensdag 19 juli Op de boulevard van Rabac werden verschillende boottochten over zee verkocht. Veel van deze boottochten gingen een stuk de zee over en gingen naar het eiland Cres dat tegenover Rabac lag. Daar heb je een afgelegen strandje met bijzondere grotten, we besloten er dus heen te gaan. Het was best een eind varen en omdat het op een stuk open zee was waren er veel golven, ik werd helaas daarom ook wel zeeziek… De grotten waren het echter wel echt waard! Het strandje was wel iets anders dan het afgelegen strandje dan we hadden verwacht, er waren veel grote toeristenboten waar de toeristen met tientallen tegelijk vanaf kwamen. Daarna voeren we door naar de hoofdstad van Cres waar we rondkeken en een ijsje aten. In totaal hadden we die dag bijna 70 kilometer gevaren!
Donderdag 20 juli Donderdag was weer een echte vaardag! ’s Ochtends voeren we naar een baai in de buurt waar we een tijd snorkelden en ’s middags namen we onze buren op de camping mee voor een vaartocht. De buren hadden twee zoons die varen erg leuk vonden maar zelf geen boot hadden. ’s Avonds maakten we nog een avondwandeling over de boulevard van Rabac.
Vrijdag 21 juli Omdat we nog wat meer van de omgeving wilden zien gingen we vrijdagochtend naar het dorpje Labin waar we wat rondliepen en de uitzichttoren beklommen. ’s Middags was het plan om de buurjongens te leren waterskiën maar dat werd een hele andere activiteit! We waren al op het water en de buurjongen stond op het punt om met waterski’s in het water te gaan liggen toen opeens de andere buurjongen riep dat hij een dolfijn zag! Voor de kust van Rabac zwemmen inderdaad dolfijnen maar het zijn er niet veel en de kans dat je ze tegenkomt is heel erg klein. De afgelopen dagen had ik wel steeds gezocht of ik ze zag maar had de hoop eigenlijk al opgegeven. Toen hij dus riep dat hij een dolfijn zag dachten we dus eerst dat hij een boei of iets dergelijks had gezien maar het bleek echt een dolfijn te zijn! Snel haalden we alle spullen weer naar binnen en het uur daarna hebben we de dolfijnen een heel stuk gevolgd. Het was heel bijzonder om te zien!
Dit was deel 2 van de vakantie in Kroatië!
